Ktoś, kto jednak spodziewał się kontynuacji odreagowania wzrostowego rozpoczętego 22 stycznia niestety nie trafił ze swoją prognozą. Co prawda pewne wskazania sugerujące, iż strona popytowa może nadal dominować na rynkach pojawiły się na wykresach (na przykład na WIG-u 20 uformowała się prowzrostowa formacja odwróconej głowy z ramionami) niemniej jednak, rynek nie chciał słuchać wytycznych serwowanych przez klasyczną analizę techniczną.
W gruncie rzeczy może by i nawet skorzystał z tych sugestii, gdyby nie wtorek i fatalny odczyt amerykańskiego wskaźnika ISM – usługi, który kompletnie zaskoczył rynki finansowe. To było z pewnością główne wydarzenie minionego tygodnia – ustawiające tak naprawdę przebieg i styl kolejnych sesji giełdowych.
A jaki to był styl? Przede wszystkim ponownie pojawiły się: niepokój, emocje i spora nieprzewidywalność zachowań inwestorów. Czwartek był tego doskonałym przykładem. Indeksy europejskie w trakcie dani pogłębiały przecenę, gdyż spodziewano się bardzo podażowej sesji w USA. A tymczasem otwarcie rynku amerykańskiego wypadło na niewielkim minusie, a po kilku chwilach na indeksie S&P500 _ zawitał już kolor zielony _. Rynki europejskie wpadły w całkowitą dezorientację i błyskawicznie przystąpiły do naprawiania tego błędu. Taki to był właśnie tydzień.
Spoglądając na nasz rynek przez pryzmat indeksu Wig-20 i analizy technicznej, warto na pewno odnotować jedną kluczową kwestię. Indeks czwarty tydzień z rzędu broni ważnej strefy wsparcia zbudowanej na bazie wykresu tygodniowego: 2891 – 2919 pkt. Przy tym rozchwianiu rynku i negatywnych emocjach, to dość spore osiągnięcie strony popytowej. Byki mają zatem stworzoną pewną platformę, którą mogą wykorzystać do skonstruowania znaczącego odreagowania wzrostowego.
Czy skorzystają z tej szansy? Jeśli Europa pozwoli, taki wariant może się urzeczywistnić. Załamanie jednak wspomnianej „nadziei dla byków” wygeneruje sygnał sprzedaży.