Konsorcjum, które ma zbudować terminal LNG na Pomorzu, wciąż nie złożyło wniosku do Urzędu Regulacji Energetyki o przyznanie promesy na obrót gazem. Tymczasem taki dokument wymagany jest przez banki, które mogłyby kredytować ten projekt. Jednak URE - kierując się założeniami polityki energetycznej państwa - może odmówić wydania promesy.
Konsorcjum, które zamierza wybudować na Pomorzu Zachodnim terminal LNG, chcąc swoje plany wprowadzić w czyn najpierw powinno uzyskać w Urzędzie Regulacji Energetyki promesę na obrót paliwami gazowymi. Sprawa nie jest jednak prosta.
Kwadratura koła
Dla instytucji finansowych promesa to rodzaj zapewnienia ze strony władz administracyjnych, że inwestycja ma racją bytu, a podmiot, który podjął się jej realizacji, zasługuje na zaufanie. Konsorcjum, w którego skład wchodzą największe firmy regionu zachodniopomorskiego nie złożyło jeszcze wniosku o przyznanie promesy na obrót gazem. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wyda ją, jeśli wnioskodawca będzie dysponował środkami finansowymi, gwarantującymi 'prawidłowe wykonanie planowanej działalności', bądź udokumentuje możliwość ich pozyskania. W tym miejscu koło się zamyka. Na decyzje o odmowie lub przyznaniu promesy trzeba czekać dwa miesiące. Tymczasem zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Konrada Jaskóły, przewodniczącego Konsorcjum Zachodniopomorski Terminal LNG, do połowy roku 2001 mają zakończyć się negocjacje z odbiorcami i dostawcami LNG oraz z inwestorami finansowymi i strategicznymi.
- Wniosek o przyznanie promes złożymy w terminie wiążącym się z kolejnymi etapami rozmów prowadzonych z potencjalnymi partnerami, chcącymi wziąć udział w przedsięwzięciu - enigmatycznie wyjaśnia Konrad Jaskóła.
W rękach URE
Prawo energetyczne zawiera jednak sformułowanie, które stawia pod znakiem zapytania możliwość uzyskania przez konsorcjum wymaganej promesy.
- Art. 33 prawa energetycznego mówi, że przy podejmowaniu decyzji o wydaniu promesy czy koncesji trzeba brać pod uwagę interes społeczny i założenia polityki energetycznej państwa. Dopóki jednak wniosek Konsorcjum Zachodniopomorski Terminal LNG do nas nie wpłynie, nie mogę przesądzać jaki wpływ ten zapis będzie miał na decyzję URE - twierdzi Maciej Syroka z departamentu koncesji Urzędu Regulacji Energetyki.
Wszystko zależy od tego, jak to uregulowanie zinterpretuje URE. Urząd może wybrać między korzyściami płynącymi z funkcjonowania terminalu LNG w systemie energetycznym kraju a norweskimi planami rządu.
Fakty są takie
Rząd określił założenia polityki energetycznej państwa do 2020 r., które zakładają wzrost konsumpcji tego nośnika energii. Nie uwzględniono jednak tego, że zużycie gazu spada m.in. w związku z zaprzestaniem działalności przez wiele firm. A mimo tego - w ramach dywersyfikacji dostaw -przyszłości do Polski ma trafić gaz z rurociągu norweskiego. Zgodnie z założeniem, od Skandynawów rocznie będziemy musieli kupować 5 mld m sześc. tego nośnika energii.
Prognozy zużycia gazu w Polsce mówią jednak o tym, że - biorąc pod uwagę długoletnie dostawy zakontraktowane w Rosji - trudno będzie zagospodarować całą ilość gazu z Morza Północnego. Nie wspominając już o podobnych ilościach LNG, który będzie konkurencją dla norweskiego projektu.
- Państwo nie może walczyć z konkurencją stosując administracyjne zakazy. Priorytetem rządu jest budowa rurociągu norweskiego. W polityce energetycznej państwa nie może jednak zabraknąć tak istotnych dla gospodarki i bezpieczeństwa energetycznego kraju inwestycji jak terminal LNG - podkreśla Konrad Jaskóła.
Aby uniknąć konfrontacji z URE, konsorcjum ZT LNG może zaprosić do współpracy firmy, które mają już odpowiednie koncesje. W Polsce jest blisko 50 firm posiadających już stosowne dokumenty.