Stoiber zaatakował Schroedera, zarzucając mu, że nie dotrzymał przedwyborczej obietnicy zmniejszenia bezrobocia. Oskarżył też kanclerza, że doprowadził do pogorszenia stosunków ze Stanami Zjednoczonymi, wykluczając udział Niemiec w ewentualnej wojnie z Irakiem. Schroeder odpowiedział, że bezrobocie jest mniejsze niż za rządów chadeckiego kanclerza Helmuta Kohla. Zarzucił też Stoiberowi, że nie ma zdecydowanego stanowiska w sprawie Iraku.
Obaj politycy odrzucili możliwość utworzenia po wyborach "wielkiej koalicji" socjaldemokratyczno-chadeckiej. Schroeder powiedział, że jego partia może wejść w koalicję z Partią Zielonych lub z liberalną FDP, wykluczył natomiast współpracę z postkomunistyczną PDS.
Gerhard Schroeder ponownie wykluczył możliwość udziału Niemiec w wojnie z Irakiem. Przyznał, że w tej sprawie ma odmienne zdanie niż amerykański prezydent George Bush, dodał jednak, że nie zaszkodzi to dobrym stosunkom Niemiec ze Stanami Zjednoczonymi. Edmund Stoiber podkreślił natomiast, że iracki przywódca Saddam Husajn stwarza poważne zagrożenie dla świata.
