Wczorajsze przewidywania inwestorów na warszawskiej giełdzie, związane ze spadkiem indeksów na Wall Street rozminęły się z rzeczywistością. Tamtejsze indeksy we wtorek spadały tylko w pierwszej połówce sesji, kończąc dzień na poziomach z poniedziałkowego zamknięcia.
Inwestorzy w USA w przeddzień decyzji FOMC nie byli skłonni do podejmowania działań wyprzedzających. Bykom pomagały również zwyżki cen surowców.
Jakakolwiek była motywacja realizujących wczoraj zyski graczy, czy emocjonalna, czy też mająca głębsze podłoże (obawy co do przyszłości strategii carry trade na rynku jena), na wykresie godzinowym WIG20 pozostała długa czarna świeca, z którą popyt musiał zmierzyć się na dzisiejszym otwarciu. Problem stanowiła również domknięta piątkowa luka tworząca strefę oporu.
Kupujący zaczęli dobrze, przecenione mocno spółki (TPS, KGH, PGN)
rzuciły się do odrabiania strat i w chwilę po otwarciu indeks notowany był na skraju piątkowej luki (3640). Obroty nie nadążały jednak za dynamicznym początkiem sesji. GPW skonsolidowała się po środku porannego zakresu wahań.
Wydarzenia na rynku walutowym, gdzie jeszcze przed południem wyraźnie słabła złotówka nie mogły więc przejść bez echa na giełdowym parkiecie. W południe, gdy podaż wzięła na celownik PKN, zaczęły się pojawiać dzienne minima. W popołudniowej odsłonie sesji popyt kilkukrotnie zmuszony został do obrony swoich pozycji na poziomie wtorkowego minimum (3600 pkt.). To się udawało nad wyraz dobrze.
Ostatecznie zamknięcie dnia wypadło w obszarze ograniczonym spadkowym, kilkunastogodzinnym trendem i wsparciem w obszarze luki z 2 maja (3595-3607). Zważywszy, że wsparcie jest "starsze" aniżeli linia trendu nie można wykluczyć, że popyt pokusi się o przeprowadzenie jeszcze jednego ataku. Trzeba jednak pamiętać, że "technika" mieć będzie jutro marginalne znaczenie. Rynki zajęte będą bowiem reakcją na wieczorną decyzję oraz komunikat Fed.