Centralną część *Wigierskiego Parku Narodowego zajmuje jezioro Wigry, jedno z najgłębszych polskich jezior, pięknie wkomponowane w polodowcowy, pagórkowaty krajobraz Suwalszczyzny.*
Na południu i wschodzie parku rozciągają się bory Puszczy Augustowskiej. To wymarzony teren dla amatorów pieszych wędrówek oraz ambitnych wycieczek rowerowych. Charakterystyczną cechą jeziora Wigry jest rozczłonkowana linia brzegowa i strome brzegi. Mnóstwo tu cichych zatoczek i wąskich półwyspów, do których można dopłynąć kajakiem. Nazwa jeziora pochodzi od litewskiego słowa _ vingrus _(kręty), odnoszącego się do jego kształtu.
W świerkowych lasach, otaczających jezioro Wigry, niedaleko miejscowości Krzywe, ukryte są małe śródleśne jeziorka - suchary.
Bóbr - symbol
Wigierskiego Parku Narodowego Po ich powierzchni pływają wyspy z mchów torfowców, a w ciemnych wodach żyją bobry, będące symbolem Wigierskiego Parku Narodowego.
Suchary są pozostałością po wytopionych bryłach lodu z czasów, gdy tereny te pokrywał lodowiec - ok. 12 tys. lat temu.
Będąc w Krzywem, warto odwiedzić niewielki skansen obok Dyrekcji WPN, przyjrzeć się ekspozycji przyrodniczej i wystawionym rzeźbom.
_ Wigierski Park Narodowy , __ Krzywe 82, 087 566 63 22, zwiedzanie od wschodu do zachodu słońca, bilet normalny 3 zł, ulgowy 1,5 zł (jednodniowy) _
Festiwal Kultury Celtyckiej, do 2005 r. odbywający się w ostatnich dniach sierpnia w Dowspudzie, obejmował nie tylko prezentacje muzyczne, ale także całokształt kultury celtyckiej z tańcami, strojami i ozdobami.
Na scenie występowały znane i sławne zespoły folkowe, ale także zespoły amatorskie. Wybór miejsca nie był przypadkowy. Do znajdujących się tu swych posiadłości jeden z wodzów powstania listopadowego i kawalerzysta napoleoński - Ludwik Michał Pac, znany z powiedzenia _ Wart pałac Paca, a Pac pałaca _, sprowadzał szkockich osadników, dzięki którym w okolicy zanotowano znaczny postęp w rolnictwie.
Generał Pac był zafascynowany kulturą Wysp Brytyjskich. Zbudował wspaniały neogotycki pałac w stylu angielskim, z którego zachowały się: arkadowy portyk, kordegarda i Wieża Bociania. Niestety, gmina Raczki nie radzi sobie z kosztami festiwalu i jego dalsze losy stoją pod znakiem zapytania.