Cimoszewicz dla Money.pl: Popełniliśmy błąd i dlatego polityka to czysty PR

Włodzimierz Cimoszewicz, niezależny senator, były premier w rządzie Sojuszu Lewicy Demokratycznej: Wie Pan... Nie chciałbym zaszkodzić temu środowisku.

Posłużę się więc metaforą: Uczeń, który nie chce do końca rzetelnie odrabiać lekcji, na klasówce ma szansę na ocenę dobrą, ale potrzebuje szczęścia.

Owszem, ale ten uczeń najczęściej dostaje trójki, bo los nie uśmiecha się do nas tak często. Mówiąc serio, lewica w naszym kraju nie zachowywała się w sposób, który tworzyłby wizerunek formacji mającej wiele do powiedzenia.

Dostosowała się do standardów polskiej polityki. Po prostu angażuje się tylko w bieżącą grę. To takie działanie akcja - reakcja, od sondażu do sondażu. Jeśli ludzie zagłosują na SLD, to tylko dlatego, że na kogoś muszą, a mają dość PiS-u i Platformy.

Nie chce personifikować, bo słabością mojego środowiska był zawsze raczej brak głębszej refleksji zbiorowej. Dawniej była jednak pewna grupa ludzi, którzy wnosili do polityki doświadczenie i wiedzę. Niestety, zastąpili nas młodzi, którzy przez całe swoje życie zajmowali się tylko polityką.

Kwestia zmiany pokoleniowej jest szalenie ważna. Jednak w tym przypadku okazało się, że sam wiek nie czyni różnicy.

To w gruncie rzeczy chyba największy błąd mojego pokolenia. Być może wzięło się to stąd, że byliśmy zajęci wieloma bardzo ważnymi sprawami. Choć oczywiście rządzenie i budowanie środowiska politycznego powinno iść ze sobą w parze.

CHWEDORUK: NAPIERALSKI ZROBIŁ TO CO WE FRANCJI JEST ZAKAZANE

Chcę być rzetelny i zrównoważony, więc powiem, że to problem wszystkich partii politycznych. W każdej formacji jest coraz więcej młodych zawodowców, którzy wyłącznie grają, stosują PR, zabiegają o popularność. Ich działanie nie wiąże się z podejmowaniem ważnych decyzji, które dotyczą samej substancji - oni zajmują się tylko polityką.

Wydawało się, że środowisko Sierakowskiego ma takie aspiracje, ale przy całej sympatii do nich, to zrobiła się taka kawiarniana lewica. To są fajni, inteligentni ludzie, ale oni nie chcą się zajmować polityką, oni chcą gadać od polityce - a tak się polityki nie robi.

Kryzys lewicy to jest europejski problem. W moim przekonaniu skończyła się misja lewicy, jej historyczna rola w ograniczaniu socjalnych klęsk, w walce o równość. Jej postulaty w dużej mierze zostały już zrealizowane albo częściowo przejęte przez inne formacje.

Ja chcę mówić o tym problemie w szerszym kontekście. Dzisiaj na całym świecie konserwatyści nie różnią się od lewicy. Każdy chce pomagać biednym, tylko innymi sposobami. Nikt liczący się nie głosi darwinizmu społecznego. Dlatego lewica ma kłopoty z pozytywnym odróżnieniem się od reszty formacji. Europa się zmieniła, dawny prosty robotnik nie potrzebuje już związków zawodowych i politycznej ochrony lewicy. On dziś jest przedstawicielem średniej klasy, nie interesuje go radykalizm.

W polskiej polityce dodatkowym problemem jest mylne przekonanie lewicy, że przegrana w wyborach 2005 roku była skutkiem odejścia od radykalnych haseł. A w rzeczywistości w Polsce potrzeba sloganów radykalnych jest coraz mniejsza. Ciągle rośnie nam elektorat środka - wyborców umiarkowanych, żyjących w miarę dostatnio.

Na drugiej stronie czytaj czy Janusz Palikot byłby dobrym liderem lewicy

[

]( http://www.money.pl/sekcja/wybory-2011/ )

To prawda i ja wiążę z tymi ludźmi wielkie nadzieje na zmiany nie tylko obyczajowe, ale i polityczne. Ci młodzi ludzie kształtują się dzięki otwarciu Europy, mieszaniu się społeczności. SLD mogłoby konsekwentnie stawać po ich stronie i tak zbijać kapitał polityczny, ale brakuje konsekwencji. Politycy tej partii pojawiają się na paradach gejów, ale gdy na komisji sejmowej staje sprawa związków partnerskich, to nikt z SLD już się nie pojawia. To frustruje te środowiska,.

Och nie. W żadnym wypadku. On jest kompletnie niewiarygodny. On czasami - w bardzo prowokacyjnej formie - wyraża opinie, w których jest wielka racja, ale i tak ciągle jest niewiarygodny.

PALIKOT UJAWNIA, KTO ZA NIMI STOI

Tak, ale jednocześnie personalnie bardziej wiarygodny niż Palikot. On jest takim salonowym lewicowcem od szampana i prywatnego samolotu. Niezależnie od tego, czy powinniśmy kojarzyć majątek człowieka z jego politycznymi poglądami, to w praktyce to robimy. Dlatego Janusz Palikot nie jest wiarygodny. Zresztą, w jego przypadku wyraźnie widać, że on szuka sztuczki, sposobu na dojście do władzy, a nie rozwiązań ważnych dla kraju.

Ja nie chcę wdawać się w personalne oceny, bo to jest problem szerszy, problem całego środowiska. Problem lewicy, gdzie szukać klucza do odzyskania dawnej pozycji.

Bez sprecyzowanej wizji, bez idei, nawet doskonały lider nic nie poradzi.

GRZEGORZ NAPIERALSKI MÓWI O TYM, CO ZROBI SLD

Wydaje mi się, że taka jest właściwa kolejność. Odnoszę wrażenie, że lewica powinna być formacją, która otwarcie mówi ludziom o ważnych sprawach w długoletniej perspektywie. O tym, że za 20 lat, przy obecnym obrocie spraw, Europa i USA znajdą się w stanie niezwykłego osłabienia, jeśli chodzi o zdolność wpływania na świat.

Głównie wobec nich, ale liczba mocarstw ciągle rośnie. Jeżeli w ciągu 20 lat wszystkie państwa europejskie prawdopodobnie wypadną z pierwszej dziesiątki mocarstw gospodarczych świata pod względem PKB, to znaczy, że zmierzamy ku bardzo niepewnym dla naszego kontynentu czasom. Europa i Stany dziś wytwarzają 42 procent światowego PKB, za 20 lat będzie to 18 procent, czyli mniej niż jedna piąta. To będzie miało poważne przełożenie na wpływy w świecie, będzie się wiązało z osłabieniem konkurencyjności Europy. Lewica powinna o tym mówić głośno. O tym, że jest paląca potrzeba poważnych reform ekonomicznych. Trzeba skupić się nie na gadaniu, a robieniu. O tym musi przypominać współczesna lewica.

Tak. Dobitnie pokazuje to strategia lizbońska. Bardzo dużo gadania, a na końcu fiasko koncepcji. Z takiej gadaniny nic nie wychodzi.