Projekty w większości dotyczyły ustalenia poziomu wysokości abonamentu i zwolnień z tej opłaty - na przykład Samoobrona uznała, że nie powinny płacić go osoby, których dochód w poprzednim roku nie przekraczał minimum socjalnego. PSL zwolniłoby z opłat miedzy innymi bezrobotnych i osoby na zasiłku lub rencie socjalnej.
Projekt PSL zaprezentował poseł Stanisław Żelichowski. PSL wnioskuje, aby wysokość miesięcznego abonametu była uzależniona od wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia.
Marek Jurek w imieniu Prawa i Sprawiedliwości zaproponował, aby gospodarstwa domowe i instytucje, które używają kilka odbiorników radiowych lub telewizyjnych płaciły abonament tylko za jeden odbiornik.
PiS uwzględniło też w swoim projekcie zminimalizowanie opłaty abonamentowej dla instytucji ważnych społecznie, zarówno państwowych jak i prywatnych:
SLD zaproponowało, aby wysokość opłat abonamentowych ustalał co rok rozporządzeniem minister skarbu. Franciszek Wołowicz występujący w imieniu Sojuszu powiedział, że propozycje złożone przez inne ugrupowania parlamentarne zasadniczo nie różnią się od oczekiwań SLD. Jednocześnie wyraził przekonanie, że w trakcie prac nad ustawą kluby parlamentarne dojdą do porozumienia.
Projekt Samoobrony przewidział utworzenie w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji Funduszu Abonamentowego, na który spływałyby opłaty wnoszone przez obywateli. Występująca w imieniu swojego klubu Renata Beger argumentowała, że jest to sposób aby radio publiczne i telewizja publiczna nie zostały sprywatyzowane.
Jeszcze w tym roku pod obrady Sejmu ma trafić rządowy projekt nowelizacji ustawy medialnej, w którym rząd proponuje wydzielenie kwestii abonamentu z całości ustawy. Projekt ten uwzględnia orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał uznał, że zasady opłacania abonamentu radiowo-telewizyjnego powinny być zawarte w ustawie, a nie jak dotąd w rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.