Generalnie zgodnie z teorią obniżka stóp krajowych powinna osłabiać walutę. W ostatnim czasie często jednak dzieje się inaczej i pisaliśmy już kilkukrotnie czym jest to spowodowane. Wczoraj rynek dostarczył nam kolejnych dwóch przykładów.
Pierwszym jest funt, który nadal zyskuje na wartości. Wczoraj jego notowania wzrosły z ok. 1,4350 nawet do 1,47, a przypomnijmy, że jest to nadal odreagowanie po 23-letnim dołku na 1,35 z 23 stycznia. Największa część wczorajszego wzrostu przypadła właśnie zaraz po decyzji Banku Anglii, który zgodnie z oczekiwaniami obniżył stopy o 50 bp. Rynek uznał, iż taki ruch jest zdecydowanie korzystny dla brytyjskiej gospodarki, a to właśnie słabość brytyjskiej gospodarki była zasadniczą przyczyną ponadrocznego trendu spadkowego na parze GBPUSD.
Biorąc pod uwagę odporność funta na zmiany wartości euro w ostatnich dniach, kontynuacja obecnego ruchu do poziomu 1,50 wydaje się realna. Inne nastroje panują na parze EURUSD, gdzie mimo udanej sesji w USA na parze dominuje podaż i wiele wskazuje, iż ponownie czeka nas test poziomu 1,27. Pewna w tym zasługa ECB, który nie obniżył stóp procentowych. Co prawda taka decyzja była oczekiwana, ale jeśli miałaby nastąpić niespodzianka, byłby to ruch w dół. Zaraz po decyzji notowania pary obniżyły się niemal o figurę. W kontekście takiej decyzji bardzo dziwna jest zapowiedź Tricheta, który podczas sesji pytań powiedział, iż nie może wykluczyć, iż w następnym miesiącu bank dokona obniżki stóp i że będzie to raczej 50 bp niż 25 bp. Taka zapowiedź podważa bowiem sens podjętej wczoraj decyzji o wstrzymaniu się ze zmianą stóp.
Należy jeszcze wspomnieć o sytuacji na jenie, gdyż wczoraj na parze USDJPY mieliśmy wzrost z 89,20 nawet do 92,20 - poziomu najwyższego od 8 stycznia po długim okresie niewielkiej zmienności. Ruch należy przypisywać dobrej sesji na giełdzie w USA. Choć do rana został on skorygowany do poziomu 90,90 nie można wykluczyć, że będzie zapalnikiem do większej zmienności na tej parze.
