W środę obraz krajowego rynku walutowego nie zmienił się. Co prawda doradca prezydenta Witold Orłowski stwierdził, że złoty może się w przyszłym roku umocnić do 3,8 – 3,9 za euro, ale nie wywarło to wpływu na rynek.
Przez cały dzień notowania na rynku walutowym przebiegały w spokojnej atmosferze, euro oscylowało przy 4,05, a dolar przy 2,97.
Rok 2005 zapowiada się rokiem przełomowym w życiu politycznym kraju, ponieważ Polacy będą musieli udać się do urn wyborczych aż trzy razy ze względu na wybory prezydenckie, parlamentarne oraz referendum w sprawie konstytucji Europejskiej.
W czwartek, tuż przed świętami trudno było oczekiwać większych zmian na rynkach finansowych. Złoty jednak nadal się wzmacniał, euro zanotowało blisko dwuletni dołek na 4,06, a dolar prawie 8-letnie minimum na 3,01.
W środę do bardzo słabych danych z końcówki wtorkowej sesji (dane GUS o koniunkturze gospodarczej w grudniu) doszły złe informacje o sprzedaży detalicznej.
Ruchy złotego zależą nadal w dużym stopniu od tego, co dzieje się z eurodolarem. We wtorek widać było to wyraźnie. Po informacji o większej od prognoz nadwyżce w handlu zagranicznym Eurolandu (5,5 vs 4,5 mld euro) dolar szybko zaczął tracić. Od tego momentu złoty jeszcze szybciej wzmacniał się do obu walut.
W poniedziałek nasza waluta biła kolejne rekordy. Wartość złotego sięgnęła prawie dwuletnich szczytów względem euro.
Korekta z wcześniejszego tygodnia nie przeniosła się na zachowanie złotego w dniach 13-17 grudnia. Złoty po raz kolejny okazał się być najsilniejszy w stosunku do euro i dolara do wielu lat. Kurs USD/PLN spadł do 3,09 i był najniższy od kwietnia 1997 r., cena euro zanotowała 22-miesięczne minimum na 4,14 zł. Co ciekawe, odchylenie od parytetu kolejny raz otarło się o poziom -14 proc., który zahamował większe zwyżki złotego.
Po środowym umocnieniu, w czwartek złoty lekko tracił. Powodem osłabienia, oprócz naturalnej chęci do realizacji zysków, był prawdopodobnie artykuł w „Rzeczpospolitej”, w którym napisano, że rząd wycofuje się z reformy emerytur rolniczych i pomostowych, co praktycznie likwiduje cały plan oszczędności budżetowych wicepremiera Jerzego Hausnera.
W środę złoty nadal się umacniał. Nie był to wynik decyzji Rady Polityki Pieniężnej, która pozostawiła stopy bez zmian i nie zmieniła nastawienia w swojej polityce. Taka decyzja była praktycznie przez wszystkich oczekiwana, nie można więc było oczekiwać reakcji. Tym razem złoty wzmacniał się do euro i dolara przede wszystkim dlatego, że mocno tracił dolar.
We wtorek do południa na naszym rynku walutowym nadal panował spokój, a złoty podlegał nieznacznym wahaniom. Wydawało się, że taki spokój potrwa dłużej, ale w Senacie wypowiedział się minister finansów Mirosław Gronicki. W reakcji na nią złoty umocnił się w stosunku do obu walut, co nie jest najlepsze dla eksporterów.
Dzisiejsza sesja nie przyniosła większych zmian na rynku złotego. Nadal pozostawaliśmy wokół 12,7 proc. odchylenia po mocnej stronie parytetu. Bez większych oscylacji minął także dzień na rynku eurodolara.
W poniedziałek na rynku walutowym panował spokój, a kurs złotego zmieniał się nieznacznie. Czekaliśmy na aukcję 52-tygodniowych bonów skarbowych. Popyt był jak zwykle ostatnio bardzo duży (blisko 5 razy większy od podaży).
Według GUS-u wzrost gospodarczy w trzecim kwartale 2004 r. wyniósł 4,8 proc. Sytuacja nie zmieniła się znacznie, ponieważ nadal nie ma impulsu, który zapewniłby gospodarce odpowiednią siłę napędową wzrostu w przyszłości. Dotąd wzrost napędzały eksport i produkcja przemysłowa – czynniki, które są silnie uzależnione od koniunktury gospodarczej.
Miniony tydzień cechowała duża zmienność. Poziom 3,10 za dolara został osiągnięty już w poniedziałek. Później złoty się osłabiał. Wynikało to przede wszystkim z umocnienia dolara na rynku międzynarodowym i niepokojących wieści z części rynków wschodzących, a nie z sytuacji w Polsce. Końcówka roku może być nerwowa, fundusze mogą chcieć zrealizować zyski z pozycji w złotych.
Rozpoczęła się korekta ostatniego, trwającego od sierpnia, trendu na umocnienie złotego. Zapowiada się, że potrwa czas dłuższy, a złoty może nadal tracić. Na razie, podobnie jak na euro, nie odbywa się nic innego jak realizacja zysków przed końcem roku.
Witold Orłowski doradca ekonomiczny prezydenta powiedział w środę po południu, że złoty może umocnić się nawet do 3,9 zł w stosunku do euro.
W środę na polski rynek nie docierały istotne informacje. Jednak i tutaj, podobnie jak na rynku eurodokara, widać było chęć realizacji zysków przed końcem roku.
Rynek zajął postawę wyczekującą i nawet bardzo udany przetarg na bony skarbowe (popyt ponad cztery razy większy i duży spadek rentowności) naszej waluty nie wzmocnił.
Złoty najpóźniej na początku roku powinien zacząć tracić, ale trzeba brać pod uwagę, że siły spekulantów są olbrzymie i jeśli rząd i NBP nie skoordynują wysiłków, to mocny złoty doprowadzi do wzrostu bezrobocia i stagnacji w gospodarce.
Tydzień temu analitycy WGI wskazywali, że złoty znów może się umocnić. I tak też się stało zarówno w stosunku do euro jak i dolara. Nowym elementem rynku stały się z kolei apele ze strony części rządu i NBP o zapobieżenie aprecjacji złotego.
Osłabienie złotego było w czwartek niewielkie, a w piątek żadnych istotnych danych makro w Polsce nie było, więc polska waluta wahała się w rytm zmian na światowych rynkach walutowych.
W czwartek nie widać było na horyzoncie niczego, co mogłoby złotego załamać. Do akcji wkroczył jednak premier Marek Belka. Powiedział, że w najbliższym czasie zwróci się do prezesa NBP i zaprosi Radę Polityki Pieniężnej na spotkanie, które będzie poświęcone polityce kursowej i zastanowieniu się wspólnie co można zrobić w warunkach obserwowanej, bardzo szybkiej w ostatnich miesiącach aprecjacji złotego
We wtorek na złotego nie działały żadne ostrzeżenia płynące z kręgów rządowych i banku centralnego. Trudno w środę oczekiwać innego niż we wtorek obrazu rynku. Nie widać na horyzoncie niczego, co mogłoby złotego załamać.
Teoretycznie przyjęcie w piątej budżetu powinno było umocnić naszą walutę, ale tak się nie stało, co może być pierwszym, delikatnym na razie, sygnałem zbliżającej się korekty, a przynajmniej stabilizacji. W poniedziałek należało nadal oczekiwać wahań kursu w zależności od tego, co będzie działo się na świecie. Nadal nie było widać sygnału, który zapowiadałby trwałe osłabienie złotego. Tak też się stało.
Mając na uwadze poparcie, jakie ma rząd Marka Belki, można przewidywać, że będzie dążył do zwiększenia fiskalizmu.To przyczyni się do zahamowania rysującego się coraz wyraźniej wzrostu gospodarczego i utrzymania bezrobocia na wysokim poziomie.
W tym tygodniu wartość dolara spadła do 3,17 zł, a euro do 4,19 zł. Znaczy to, że kurs USD/PLN był najniższy od maja 1997 r., a EUR/PLN od marca 2003 r. Kolejny tydzień również zapowiada się rekordowo, zwłaszcza, jeśli przecena dolara na rynku międzynarodowym będzie kontynuowana.
Na rozpoczętym w piątek, specjalnie zwołanym posiedzeniu Sejm nie przyjął wniosku o odrzucenie budżetu na 2005 r. w całości, głosowano więc poprawki do projektu ustawy budżetowej. Złoty praktycznie na te wydarzenia nie zareagował, a kurs zmieniał się w rytm ruchów na EUR/USD.
W czwartek od rana złoty lekko osłabiał się, ale nie było to groźne inwestorzy czekali na dane makro.
W środę złoty, czekając na decyzję Rady Polityki Pieniężnej wahał się w rytm zmian EUR/USD, a po decyzji niezmieniającej poziomu stóp procentowych lekko osłabł. Na rynku walutowym była to nic nieznacząca realizacja zysków.