Wypłata dla pracownika, który właśnie wszedł na rynek pracy, nie może być niższa niż 80 proc. ustawowego minimum.
Należy podkreślić, żewysokość płacy minimalnej dotyczy osoby zatrudnionej w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy (tj. zasadniczo 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień), a zatem pracownik świadczący pracę w niepełnym wymiarze (np. połowę etatu) ma gwarantowane prawo jedynie do odpowiedniej części tej kwoty (art. 8 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę).
W takiej sytuacji wynagrodzenie pracownika powinno być ustalane w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadających do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu
Aktualną wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującą w roku 2010 określa Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2009r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2010 r.. Jest to kwota 1.317 zł.
Jedynym przypadkiem, w którym ustawodawca dopuszcza wynagradzanie poniżej kwoty minimalnej osoby zatrudnionej w pełnym wymiarze czasu pracy jest zatrudnianie pracownika w pierwszym roku jego pracy.
Płaca takiej osoby powinna wynosić nie mniej niż 80 proc. wysokości minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku (art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę).
Do okresu pierwszego roku pracy pracownika wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.
Powyższe rozwiązanie, pierwotnie wprowadzone jako przejściowe (do końca roku 2005), może być oceniane jako kontrowersyjne. Należy jednak podkreślić, że stanowiło ono przedmiot analizy Trybunału Konstytucyjnego (wyrok TK z dnia 10 stycznia 2005r.), który nie stwierdził w tym przepisie naruszenia konstytucyjnej zasady równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej.
Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych P.J. Sowisło & Topolewski