Jak uzyskać interpretację prawa podatkowego?

Zgodnie z art. 14a (Zgodnie z art. 14a (Dz.U. 1997 Nr 137 poz. 926) ordynacji podatkowej prawo do złożenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego przysługuje podatnikowi, płatnikowi oraz inkasentowi w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Dodatkowo dzięki zapisom art. 14d op, z wnioskiem o wydanie interpretacji mogą wystąpić także prawni następcy podatnika oraz osoby trzecie odpowiedzialne za zobowiązania podatkowe.

Stosownie do właściwości sprawy, wnioski o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w formie pisemnej, należy składać do:
- naczelnika urzędu skarbowego,
- naczelnika urzędu celnego,
- wójta, burmistrza (prezydenta miasta),
- starosty i marszałka województwa.

W rzeczywistości w obecnie obowiązującym stanie prawnym starosta oraz marszałek nie są właściwym organem dla żadnego podatku. W przypadku podatku akcyzowego oraz części przepisów ustawy o VAT - związanych z wymianą z zagranicą (import i eksport, ale już nie wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa, gdzie właściwym jest urząd skarbowy) – wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji składamy do właściwego naczelnika urzędu celnego.

Do burmistrzów (prezydentów) lub wójtów kierujemy zapytania dotyczące podatku rolnego, leśnego, od nieruchomości, od posiadania psów i od środków transportu oraz opłat lokalnych.

Natomiast pomimo, że podatek od spadków i darowizn oraz podatek od czynności cywilnoprawnych stanowią dochody gmin, to wniosek o interpretację przepisów związanych z tymi daninami składamy do naczelnika urzędu skarbowego - wymiarem i poborem tych podatków zajmuje się urząd skarbowy.
W pozostałych przypadkach wnioski o wydanie interpretacji prawa podatkowego powinny być kierowane do naczelnika urzędu skarbowego.

Wniosek o wydanie interpretacji może zostać złożony osobiście lub przez pełnomocnika. W przypadku pełnomocnika musi on przedstawić - jako załącznik do wniosku - stosowne pełnomocnictwo na reprezentowanie podatnika. Brak pełnomocnictwa powoduje zwrot pisma.

Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji musi być w formie pisemnej. Zgodnie z art. 14a § 2. składający jest zobowiązany do:

- wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego – należy podać wszelkie informacje, które mogą być przydatne do udzielenia odpowiedzi oraz
- przedstawienia własnego stanowiska w sprawie - wnioskodawca musi przedstawić swoje zapatrywanie na daną sprawę, do którego następnie ustosunkowuje się fiskus.

We wniosku należy zawrzeć także adnotację, że przeciwko przedstawionej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sadem administracyjnym, oraz że dotyczy ona indywidualnie wnioskodawcę.

Ostatnim warunkiem - jaki należy spełnić, aby wniosek został przyjęty do rozpatrzenia - jest uiszczenie opłaty skarbowej w wysokości 5 zł.
W przypadku, gdy pismo zawiera jakieś braki, organ podatkowy w ciągu 7 dni od daty doręczenia wezwie podatnika do ich usunięcia .

Organ podatkowy powinien wydać interpretację w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Jeżeli po w tym terminie organ podatkowy nie ustosunkuje się do zapytania - uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika lub inkasenta zawartym we wniosku. Jedynie w przypadkach uzasadnionych złożonością sprawy termin ten może zostać przedłużony do 4 miesięcy. O przedłużeniu terminu organ jest obowiązany zawiadomić wnoszącego wniosek.

Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego posiada formę postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosowaliby się oni do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia (jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu).

Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie:
- jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub
- z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także, jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Wykonanie decyzji o zmianie lub uchyleniu postanowienia podlega wstrzymaniu do dnia upływu terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a jeżeli na decyzję zostanie złożona skarga do sądu administracyjnego - do czasu zakończenia postępowania przed sądem administracyjnym. Wstrzymanie wykonania decyzji nie pozbawia podatnika, płatnika lub inkasenta prawa do wykonywania takiej decyzji.

Główną korzyścią płynącą z przyjęcia nowych rozwiązań w zakresie wydawania interpretacji prawa podatkowego jest przyjęcie zasady, że zastosowanie się przez wnioskodawcę do stanowiska zawartego w interpretacji nie może mu szkodzić.
Oznacza to, że:
- nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku zmiany bądź uchylenia postanowienia (pisemnej interpretacji organu podatkowego). A zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi,
- nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług
- nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się
- nie stosuje się innych sankcji wynikających z przepisów prawa podatkowego i przepisów karnych skarbowych.