Niewielkie przedsiębiorstwa mogą skorzystać z łatwej i taniej formy rozliczania finansów. Dzięki tzw. małej księgowości na uproszczonych zasadach, unikną zatrudniania specjalistów. Aby przedsiębiorstwo mogło wybrać taką opcję, jego dochody nie powinny jednak przekraczać określonego limitu.
Uproszczoną formułę prowadzenia ksiąg rachunkowych mają do dyspozycji osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, spółki cywilne, spółki partnerskie oraz spółdzielnie socjalne. Jedynym warunkiem jest przestrzeganie narzuconego ograniczenia przychodów w ciągu roku podatkowego.
Limit przychodów dla małej firmy w 2016 roku
Mała księgowość jest przeznaczona dla podmiotów, których przychody ze sprzedaży towarów i usług nie osiągnęły w poprzednim roku podatkowym przychodów w wysokości 1,2 mln euro. Po przekroczeniu tej granicy firmy są zobowiązane do prowadzenia ksiąg handlowych. Przedsiębiorca powinien przejść na pełne księgi rachunkowe po przekroczeniu konkretnego limitu. Przy jego ustalaniu bierze się pod uwagę średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października w poprzednim roku. Dla 2016 roku właściwym kursem jest ten z 1 października 2015 roku, czyli 4,2437 zł. Bieżący limit wynosi 5 092 440 zł (1 200 000 x 4,2437).
Małą księgowość firmy mogą prowadzić samodzielnie, nie potrzebują do tego specjalnych uprawnień czy certyfikatów. Dziś jest to jeszcze prostsze dzięki nowym technologiom. Rozliczenia internetowe, w porównaniu z tradycyjną księgowością, są dużo bardziej intuicyjne. Programy i aplikacje internetowe prowadzą przedsiębiorców za rękę, krok po kroku. Najczęściej musi on uzupełnić formularze o najważniejsze dane - podstawowe koszty i przychody. Powinien je zakwalifikować do odpowiednich kategorii. Na podstawie gotowych wyliczeń, właściciel firmy dokonuje przelewów i wysyła dokumenty do urzędu skarbowego. Na wypadek kontroli, należy przechowywać je w wersji wydrukowanej przez kolejne pięć lat.
Jak rozliczyć działalność?
Prowadzenie uproszczonej księgowości niesie za sobą trzy możliwe sposoby rozliczania kosztów. O wyborze konkretnej metody należy na początku poinformować urząd skarbowy. Przedsiębiorca powinien zgłosić ten fakt do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej. Na początku działalności trzeba to zrobić wraz z rejestracją działalności gospodarczej. Jeśli natomiast właściciel firmy zmienia formę prowadzenia księgowości, ma na to siedem dni roboczych od dnia wprowadzenia zmiany.
Nieliczna grupa przedsiębiorców może skorzystać z karty podatkowej. Metoda polega na comiesięcznym odprowadzaniu stałej kwoty podatku. Stawki są podwyższane co roku w stopniu, który odpowiada wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów w porównaniu z tym samym okresem w roku poprzednim. Ustala je naczelnik urzędu skarbowego na podstawie obwieszczenia ministra finansów, a także zależnie od: rodzaju prowadzonej działalności, liczby mieszkańców miejscowości oraz liczby zatrudnianych pracowników.
Firmy mogą także skorzystać z uproszczonej formy opodatkowania, czyli z ryczałtu ewidencjonowanego. Ryczałtowcy obliczają kwotę należną urzędowi skarbowemu nie od dochodu, ale od całkowitego przychodu, bez uwzględnienia dodatkowych kosztów. Metoda rozliczenia jest dostępna dla przedsiębiorców, którzy w poprzednim roku zarobili więcej niż równowartość 150 tysięcy euro. Wysokość stawki ryczałtu jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności i może wynosić: 20 proc., 17 proc., 8,5 proc., 5,5 proc. lub 3 proc.
Księga Przychodów i Rozchodów w małej księgowości
Najczęściej wybieraną formą uproszczonej księgowości jest jednak Księga Przychodów i Rozchodów. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy rozliczają podatek uzależniony od wysokości poniesionych dochodów w formie liniowej (19 proc.) lub na zasadach ogólnych (18 proc. lub 32 proc.). Koszty należy zaksięgować według metody uproszczonej (zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, kiedy zostały poniesione, bez względu na fakt czy doprowadziły do uzyskania przychodu) lub memoriałowej (koszty powinny być związane z przychodami w danym roku).
KPiR to dokument, który służy do uproszczonej ewidencji operacji gospodarczych. Może być prowadzony zarówno w wersji elektronicznej, jak i papierowej. Książkę należy założyć już w pierwszym dniu prowadzenia działalności lub 1 stycznia danego roku podatkowego. Księguje się w niej wszelkie wydatki (wynagrodzenia oraz koszty prowadzenia działalności), kwoty zakupów towarów handlowych i wszystkich materiałów, a także wszelkiego rodzaju przychody.