Lekarz wystawia zwolnienie lekarskie pracownikowi, jeżeli stwierdzi, że jest on niezdolny do wykonywania swoich obowiązków pracowniczych. Zwolnienie powinno być wystawione na okres przewidywanej niezdolności do pracy. Osoba, która otrzymała zwolnienie lekarskie, powinna przestrzegać zaleceń lekarza.
Ubezpieczony wykonujący w czasie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Pracodawca, który podejrzewa, że pracownik wykorzystuje zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego celem, może skontrolować prawidłowość jego wykorzystania.
Jeżeli zostanie stwierdzone, że pracownik wykonuje działalność zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego przeznaczeniem, pracownik może stracić zasiłek chorobowy (wynagrodzenie za czas choroby) za cały okres orzeczony w tym zwolnieniu lekarskim.
Zakaz działalności zarobkowej (pod rygorem utraty świadczeń chorobowych) oznacza zakaz wszelkiej pracy zarobkowej bez względu na to, czy jest świadczona legalnie, czy nielegalnie i bez względu na jej wymiar. Chory pracownik powinien słuchać zaleceń lekarza, a więc np. leżeć w łóżku, jeżeli takie wskazanie jest oznaczone na druku ZUS ZLA.
Tak więc pracownik zatrudniony w dwóch firmach jednocześnie (bez względu na pełnioną funkcję i wymiar czasu pracy)
powinien mieć zwolnienie lekarskie wystawione jednocześnie dla dwóch pracodawców.
| Podstawa prawna: |
| --- |
| * art. 17 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.), * § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i polityki Socjalnej z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich (Dz.U. nr 65, poz. 743). |
Autorka jest specjalistką w zakresie ubezpieczeń społecznych