Aby mówić o delegowaniu pracowników, przedsiębiorstwo wysyłające powinno prowadzić, działalność na terytorium państwa członkowskiego, w którym ma zarejestrowaną siedzibę.
W praktyce przyjmuje się, że wystarczającym wskaźnikiem jest 25 procent obrotów całkowitych, chociaż dopuszczalne są indywidualne przypadki, w których te obroty są niższe od 25 procent. Aby wielkość tych obrotów była miarodajna, należy badać ją na przestrzeni dłuższego okresu działalności firmy.
Jeżeli dane przedsiębiorstwo nie osiąga obrotu w wysokości co najmniej 25 procent, rozpatrywane są dalsze kryteria, np. liczba pracowników, którzy zostali oddelegowani w stosunku do liczby pracowników w kraju, liczba umów realizowanych w państwie wysyłającym.
Przykład src="http://www.money.pl/u/money_chart/graphchart_ns.php?ds=1415349000&de=1415373000&sdx=0&i=&ty=1&ug=1&s%5B0%5D=DJI&colors%5B0%5D=%231f5bac&s%5B1%5D=S%26P&colors%5B1%5D=%23e823ef&s%5B2%5D=Nasdaq&colors%5B2%5D=%23ef2361&w=600&h=300&cm=1&lp=3&rl=1"/>Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej
Z treści pytania wynika, że spełnione są warunki umożliwiające uznanie pracowników firmy za pracowników wysłanych (delegowanych) oraz poświadczyć w ZUS formularze E 101, czyli:
- pracownik udaje się na polecenie swojego krajowego pracodawcy na terytorium drugiego państwa w celu wykonywania pracy na rzecz wysyłającego pracodawcy; wyjazd ma charakter przejściowy;
- podstawę wyjazdu stanowi umowa zawarta pomiędzy pracodawcą krajowym a kontrahentem zagranicznym,
- pracownik jest wynagradzany przez pracodawcę wysyłającego,
- pracodawca wysyłający prowadzi na terytorium państwa wysyłającego swoją zwykłą (podstawową) działalność; dla oceny tej przesłanki bierze się pod uwagę, m.in.: miejsce siedziby zarządu przedsiębiorstwa, liczbę pracowników pracujących w państwie wysyłającym oraz za granicą, miejsce, w którym oddelegowani pracownicy są rekrutowani, miejsce, gdzie jest zawierana większość umów z klientami oraz obrót w typowym okresie rozliczeniowym osiągnięty w Polsce oraz w państwach członkowskich, do których dane przedsiębiorstwo deleguje swoich pracowników.
Składki należy opłacać do ZUS
Ubezpieczenia w Polsce - dwa konieczne warunki
Zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1408/71 pracownik zatrudniony na terytorium państwa członkowskiego przez przedsiębiorstwo, w którym jest zwykle zatrudniony i przez które został skierowany do wykonywania pracy na terytorium innego państwa członkowskiego, podlega nadal ustawodawstwu pierwszego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:
- 1) przewidywany okres wykonywania tej pracy nie przekracza 12 miesięcy oraz
- 2) nie został on skierowany w miejsce innej osoby, której okres skierowania upłynął.
Niezbędne dokumenty, czyli E 101
Fakt pozostawania w systemie zabezpieczenia społecznego kraju delegującego, dokumentowany jest formularzem E 101, wystawianym przez właściwą instytucję. W Polsce tą instytucją jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Podstawa prawna:
- rozporządzenia Rady EWG nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników, osób prowadzących działalność na własny rachunek i członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L149, celex: 31971R1408)
- decyzja Komisji Administracyjnej nr 181 z 13 grudnia 2000 r. (Dz.U. L329, celex 32001D0891).
Autorka jest specjalistką w zakresie ubezpieczeń społecznych