Dodatek przyznawany jest na okres sześciu miesięcy, z możliwością przedłużenia, a wypłacany przez gminę, w której mieszka wnioskodawca.
O wsparcie mogą ubiegać się osoby spełniające jedno z poniższych kryteriów:
- są najemcami lub podnajemcami mieszkania, w którym mieszkają,
- posiadają spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego (własnościowe lub lokatorskie),
- mieszkają w budynku, który jest ich własnością, lub są właścicielami samodzielnego mieszkania,
- mają tytuł prawny do mieszkania i ponoszą związane z nim koszty,
- zajmują mieszkanie bez tytułu prawnego, ale oczekują na przydział lokalu zamiennego lub najem socjalny.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Te warunki trzeba spełnić
Dodatkowe warunki, które muszą być spełnione, to m.in. poziom dochodów gospodarstwa domowego – średni miesięczny dochód na osobę nie może przekraczać 40 proc. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarstwach jednoosobowych i 30 proc. średniego wynagrodzenia krajowego w gospodarstwach wieloosobowych.
Powierzchnia użytkowa mieszkania również ma znaczenie. Dodatek można uzyskać, jeśli powierzchnia mieszkania nie przekracza ustalonych limitów:
- 45,50 m kw. dla jednej osoby,
- 52,00 m kw. dla dwóch osób,
- 58,50 m kw. dla trzech osób,
- 71,50 m kw. dla czterech osób,
- 84,50 m kw. dla pięciu osób,
- 91,00 m kw. dla sześciu osób.
W 2024 roku zmieniono progi dochodowe uprawniające do dodatku mieszkaniowego. Średnie wynagrodzenie za 2023 rok wyniosło 7155,48 zł, co oznacza nowe limity: 2862 zł dla osób samotnych i 2146 zł dla rodzin.
Kwota dodatku mieszkaniowego nie jest stała i może wynosić maksymalnie 70 proc. kosztów utrzymania mieszkania. Dokładna kwota jest ustalana przez urzędnika gminnego, a w ubiegłym roku średnia wynosiła od 250 do 380 zł miesięcznie, co w skali półrocznej daje wsparcie przekraczające 2000 zł.