Wielu chorych czeka dramat, wszystko przez....

*Bolesław Piecha, poseł PiS, były wiceminister zdrowia: *Dzisiaj mamy 29 dzień grudnia i to jest problem. Do 1 stycznia ktoś musi rozesłać te zmiany do aptek, zmienić programy informatyczne i dokonać ponownych symulacji.

Ministrowi Bartoszowi Arłukowiczowi, publicznie, bo prywatnie był nie osiągalny, proponowałem, żeby pierwszą rzeczą jaką zrobi było wydłużenie _ vacatio legis _ dla tej ustawy. Było wiadomo, że jak coś się zrobi szybko i po łebkach, to będzie to byle jakie. Natomiast teraz jak się znów pozmienia, to dopiero się rozpęta burza. Wszystkie strony oczekują spełnienia swoich żądań.

Tak. Zwłaszcza pacjenci przewlekle chorzy. Cukrzycy nie mogą się opierać na tym, co mówi ministerstwo, bo z dnia na dzień zabiera im się najważniejszy element monitorowania, czyli te słynne paski. Tak jakby te paski miały utopić finansowo NFZ.

Problem w tym, że nie badanie paskami powoduje, że trzeba kupić więcej białych lasek, bo ludzie tracą wzrok, albo więcej protez, bo nogi trzeba pacjentom obcinać i de facto koszty tych zaniedbań będą o wiele wyższe niż paski do gleukometrów.

Przecież ta wojna o paski jest bezsensowna. Nie ma jasności, dlaczego te czy inne paski będą refundowane. Przecież pasek to jest pasek, można było ustalić, że każdemu pacjentowi refunduje się tyle i tyle bez względu na to jakiej firmy ma pasek.

Głównie spodziewam się dramatów u ludzi po przeszczepach. Ten sam pacjent, któremu państwo zafundowało przeszczep, będzie miał ogromny problem, żeby ten przeszczep utrzymać, bo nie będzie mógł zażyć takiego czy innego leku.

W tak ważnej sprawie nie da się szybko znaleźć odpowiedni zamiennik w aptece. Oczywiście można iść do lekarza i zmienić receptę, ale trzeba się będzie zapisać do specjalisty, czyli stać w gigantycznej kolejce.

Wszystkie problemy zaczęły się w 1998 roku, kiedy został zmieniony system, z budżetowego na ubezpieczeniowy. Od 1 stycznia 98 roku to ubezpieczyciel, wcześniej Kasy Chorych teraz NFZ, w naszym imieniu zaczął kupować określone usługi zdrowotne. Jako że pieniędzy zawsze było mniejsze niż oczekiwania, pojawiały się konflikty.

Bo jak pogodzić wyliczenia, na przykład szpitali, z tym co na dany cel przeznaczył NFZ? Nie da się. Więc zawsze mamy do czynienia z takim _ przeciąganiem kołdry _.

Niestety nie, ponieważ nie poradziliśmy sobie z podstawową rzeczą czyli Rejestrem Usług Medycznych. To rzecz, która po raz pierwszy padła 1992 roku, ale nigdy nie została wprowadzona.

To prawda, tam zrobiono krok do przodu. Wprowadzono kartę pacjenta i była szansa na to, że potrzeby i możliwości zaczną się bilansować. Dzięki karcie doskonale było wiadomo, kto płaci składki, kto jest uprawniony a kto nie. Niestety nie udało się tego przenieść na całą Polskę.

Do dziś tego nie wiadomo. Każdy obiecywał Rejestr Usług Medycznych, nikt go nie zrealizował.

Bo RUM byłby początkiem porządkowania tego bałaganu. Powodów, dla których za żadnych rządów to nie zostało wprowadzone w całej Polsce nie znam. Teorii spiskowych jest sporo. Głównie była to jednak walka firm informatycznych, które chciały wykorzystać ten olbrzymi program do robienia biznesu. Tak mi się wydaje.

Ale nie aż takie jak tym razem. Lista leków refundowanych była przez wiele lat dokumentem rządowym o randze rozporządzenia.Pierwszy raz w tym roku ta lista została opublikowana w tak zwanym obwieszczeniu czyli zarządzeniu wewnętrznym, na który będą reagować NFZ, apteki, lekarze, firmy farmaceutyczne i hurtownie. Zapomniano jednak, że jest pacjent, który wcale nie jest taki głupi i o tych lekach bardzo dużo wie.

Niestety zrobiono ogromne zamieszanie i wszystkie ustalone już ceny i zasady przewrócono do góry nogami. Postanowiono wprowadzić nowy ład. Ustawę uchwalono w kwietniu, natomiast do roboty zabrano się w listopadzie i grudniu. Pod olbrzymim naciskiem wydrukowano w ostatnim możliwym terminie listę i ministerstwo liczy, że jakoś to będzie.