Mówimy o progu 70% przeciętnego wynagrodzenia, którego przekroczenie dodatkowymi( poza emeryturą ) przychodami powoduje zmniejszenie wypłaty emerytury.

1. podleganie temu ograniczeniu trwa tylko do miesiąca poprzedzającego ukończenie powszechnego wieku emerytalnego, nie do końca roku kalendarzowego. Za miesiąc, w którym nastąpi ukończenie tego wieku- świadczenie jest należne w pełnej wysokości, bez względu na przychody.
2. Pani wiek powszechny to 60 lat i 3 miesiące, a więc uzyska go Pani dopiero w grudniu 2013 r.

3. Obecnie (wrzesień- grudzień) próg ten wynosi 2528,80 zł brutto/mc

4. Emeryturę obniża się o kwotę przekroczenia przychodu, tj. kwotę stanowiącą różnicę między osiąganym przychodem a progiem zarobkowym, określonym wskaźnikiem 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Czyli obecnie o kwotę wynoszącą Pani brutto z etatu pomniejszone o owe 2528,80 zł.

5. Pani wniosek obecnie jest bez sensu, bo nadal ograniczeniu Pani podlega. W grudniu uzyska Pani świadczenie już niepomniejszone- z urzędu, w związku z wiekiem, bez wniosku.
Wcześniejsze podjęcie pełnej wypłaty- tylko na skutek zaprzestania uzyskiwania przychodów przekraczających próg, po zawiadomieniu ZUS- czyli np. po zwolnieniu z pracy,zmniejszeniu wynagrodzenia.

6. Rok 2013, tak jak poprzedni należy z ZUS pod względem zawieszania rozliczyć do końca lutego 2014.

Podstawa- art. 103 i 104 ustawy emerytalnej.

NIE. W podanych okolicznościach nie spełnia Pani warunków ani e. wcześniejszej, ani uzyskania ewentualnie świadczenia przedemerytalnego po 6 mc zasiłku dla bezrobotnych.

Tak, jak w przypadku decyzji wydawanej w zwykłym trybie jest to 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności w sprawie. Przy świadczeniach w drodze wyjątku regułą są postępowania wyjaśniające, czyli odpytanie 'lokalnego' ZUS o okoliczności, przesłanie dokumentów itd. Może to więc trwać. Dopiero zakończenie postępowania wyjaśniającego stanowi owo ww ostatnią okoliczność.

Podstawa- art. 118 Ustawy emerytalnej oraz par. 40 Rozporządzenia w sprawie postępowania o świadczenia.

Oczywiście zasada KPA wydawania decyzji 'bez zbędnej zwłoki' ma zastosowanie.

Te dane różnią się od tych, które ogłosił Główny Urząd Statystyczny. Według GUS-u bezrobocie w naszym kraju wyniosło 13 procent.

To chyba oczywiste wobec innej metodologii stosowanej przez obie instytucje. Zresztą, gdyby nie kwestia ub. zdrowotnego nawet wg. metod GUS byłoby ono pewnie o 2 pkt. proc. niższe.

Będzie skuteczne tj. dojdzie do rozwiązania umowy po upływie biegu tego krótszego niż kodeksowy okres. W św. pracy po tym śladu nie będzie, będzie w aktach pracowniczych- tj. kopia wypowiedzenia, tylko niby kto sam z siebie ma porównać daty z wypowiedzenia z datą pani zatrudnienia.

Rutynowa kontrola PIP w tym czasie i w tym zakresie jest przecież mało prawdopodobna.

No chyba, że ów pracodawca w ogóle ma/miał taki zwyczaj wpisywania okresu wypowiedzenia do umów bezterminowych i inni pracownicy zawiadomią PIP i zrobi się zamieszanie.

W zakresie PZU- czyli ubezpieczeń komercyjnych się nie wypowiadam- bardzo wiele zależy od zapisów w polisie/OWU- to pytanie do praktyków z tego działu:

http://www.money.pl/forum/grupa,54,0,0,40,0,na;zycie.html

W zakresie NFZ- jeśli dana procedura medyczna nie była w tamtym czasie refundowana- a to wynika z konkretnych rozporządzeń zawierających całe listy albo refundowana, ale ojciec wykonał ją komercyjnie- poza kontraktem NFZ- to nie ma niestety możliwości odzyskania kosztów procedury/zabiegu. Nie do końca zrozumiałem jak było w tej sytuacji.

W zakresie ZUS- należało po prostu najpierw zgłosić sprzeciw ( w ciągu 14 dni ) co do treści karty wypadku, a następnie odwołać od decyzji odmownej w sprawie odszkodowania/renty w ciągu 1 miesiąca do sądu pracy/ub. społecznych zgodnie z pouczeniem na decyzji zawartym.

Teraz moim zdaniem nie można już ponownie zgłosić wniosku o odszkodowanie z tyt. tego wypadku, ale można zgłosić wniosek o rentę i od decyzji odmownej odwołać jak wyżej napisano.

Pozostanie na karcie byłoby możliwe, gdyby to był 'zmiennik'- ustawa o podatku ryczałtowym tego nie definiuje, ale zdaje się chodzi o drugiego taksówkarza jeżdżącego tym samym autem, a więc z drugą licencją na to samo auto.

Podwyżka karty podatkowej z tego tytułu (nowa decyzja nie może być wyższa niż 50% stawki obecnej.

Co do ZUS- zatrudnienie pracownika powoduje dużo więcej papierologii, bo oprócz comiesięcznego wyliczania składek od wypłaconego mu wynagrodzenia i ich odprowadzania do ZUS, potrzeba jest też comiesięczna deklaracja DRA, wykazująca te składki. termin opłat i deklaracji za pracownika to 15 dzień miesiąca kolejnego.

Dochodzą do tego komplikacje z jego chorobowym- przesyłanie ZLA do ZUS, obliczanie składek społecznych wtedy tylko od części wynagrodzenia.

W zakresie US- wystawianie mu co roku PIT 11, i comiesięczne wyliczanie i odprowadzanie zaliczki PIT do US.

I w ramach autokorekty. Nowy zwrot, już na zasadach z Ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi ( art. 20 do 25 ):

O zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:
1) wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
a) budową domu jednorodzinnego albo
b) nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego,
jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal
mieszkalny;
2) przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu
1 stycznia 2014 r.;
3) powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza
odpowiednio:
a) 75 m2 i 100 m2,
b) 85 m2 i 110 m2 – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa
w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2;
4) osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo
domu jednorodzinnego, nie ukończyła 36 lat;
5) do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
a) właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
b) osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny
lub dom jednorodzinny,
c) właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby
co najmniej jeden lokal mieszkalny
– z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.