Hiszpanom też przeszkadzały unijne przepisy? Unia to, unia tamto, jak nie każe, to przeszkadza - wygodna rzecz mieć taką Unię - każda opcja polityczna ma dwóch wrogów: realnego, czyli polskich obywateli oraz mitycznego, czyli różne układy, judaistów, liberałów, UE, USA, różne inspirujące obce służby - wyobraźnia polityków jest tutaj nieograniczona.

A moim nie - małe dobre są na koniec hossy lub do spekulacji, jeśli mam mieć stabilny i długoterminowy wzrost, to tylko duże spółki. Co Ci z długoterminowych misiów, jak na pierwszej bessie stracą 80%? Chciałbym zobaczyć, kiedy miśki dogonią W20.

To, że jest to trudne nikogo nie rozgrzesza - straty moralne czy śmierć też trzeba jakoś wyceniać i odszkodowanie/zadośćuczynienie się należy. Ciągłość państwa musi być zachowana, jeśli kraj ma się choć trochę liczyć na arenie międzynarodowej - za PRL'u też nabrali kredytów, a to znaczy, że nie trzeba ich teraz spłacać?

Mi bank pod koniec roku zaproponował "niezwykle korzystną" lokatę strukturyzowaną na wzrost W20 - bank ma lepszych anali niż ja, więc wywnioskowałem szybko, że spodziewają się spadku W20 i wstrzymałem się z zakupem kilku pakietów akcji (a za lokatę oczywiście podziękowałem). Nie wierzcie Danajom, nawet gdy dają i jedzą Wam z ręki. Jeśli jakiś menedżer nie czuje się kompetentny ani obiektywny w sprawie jakiejś umowy/instrumentu etc, to z boku czekają całe tłumy analityków, doradców prawnych, ekspertów, konsultantów itp.

"Jak moze w imie prawa" - polska nie jest państwem prawa, o tym, jakie prawo i kiedy obowiązuje decydują urzędnicy i to od nich zależy, po czyjej stronie jest prawo. Prawo ma też ten, kto ma władzę - prawo ma służyć państwu, rządowi, politykom, lobbystom - obywatel jest u ostatniego cyca - sądy są specjalnie tak skonstruowane, aby zwykły człowiek nie miał tam czego szukać - inaczej rząd musiałby się ugiąć pod ciężarem roszczeń.

"PROGRAM POBUDZENIA GOSPODARCZEGO I
POPRAWY SYTUACJI SPOŁECZEŃSTWA " - "pobudzenia" - jak ja lubię to modne słowo. Takie pobudzanie przypomina mi układ dwóch silników połączonych z akumulatorem - silnik polityczny podbiera więcej z ledwie ciepłego akumulatora, by podkręcić drugi silnik, napędzający gospodarkę - ale to oczywiście się nie udaje i system zwalnia, bo silnik pomocniczy powoduje straty mocy (choćby przez tarcie) i w efekcie do silnika podstawowego trafia mniej mocy, niż przed pobudzaniem. Japończycy tak pobudzali, że skończyli w deflacji i z gigantycznym długiem publicznym - mimo to niczego się nie nauczyli i dalej chcą pobudzać. System, który ma pobudzać de facto na gospodarce pasożytuje i ją spowalnia.

Można też "pobudzić" gospodarkę legislacyjnie - np. zmusić silnik podstawowy, by generował więcej mocy (jak np. banki zmuszano do udzielania kredytów NINJA), jednak ten przez to szybko się zatrze a konsewkencje są o wiele poważniejsze niż osiągnięte, krótkotrwałe, sztucznie wywołane prosperity.

Dzisiejsi "pobudzacze" stoją nawet w sprzeczności z klasyczną szkołą państwowego interwencjonizmu gospodarczego, która zakładała łagodzenie cyklów koniunkturalnych poprzez obniżanie podatków i konsumpcję nadwyżek w czasie kryzysu a odwrotne postępowanie w czasie prosperity - a co robią "pobudzacze"? W czasach kryzysu nakładają nowe podatki - żeby oczywiście mieli za co pobudzać.

Reasumując: pobudzanie gospodarki to bzdura, termin polityczny, a nie ekonomiczny, w żaden sposób nie uda się nikomu pobudzić gospodarki z jej własnych pieniędzy - jedyne co to pobudzi, to partyjny aktyw.

Niestety nie trafiłem na taką bazę - a by się przydało, musisz próbować wyszukać w sieci infomacje o zmianach konkretnych zarządzających i na tej podstawie zbudować sobie bazę dobrych zarządzających samemu.

A jak Ci zaproponują dobrą posadę w IT a tutaj właśnie wyleją na zbity pysk? Życie zmusza w wielu przypadkach do emigracji niestety - zaczyna od wyprowadzki do dużego miasta, a potem tak leci... znajomego poniosło nawet do Malezji, gdzie mu płacą w jakiś dżingitach. Ja już od dawna siedzę na walizkach, ale jak już już mam opuścić kraj, to nagle dostaję niezłą pracę - ale to nie znaczy, że mam pogardzać i nie rozumieć powodów, dla których ludzie stąd wyjeżdżają lub chcą wyjechać. Tracimy najzdolniejszych i najbardziej mobilnych, znających język, łatwo się adaptujących, lubiących wyzwania i ryzyko - tacy ludzie są dla gospodarki na wagę złota, a my nimi gardzimy, bo bronimy jednohektarowych rolników czy stoczniowców budujących statki, którymi po dopłacie naszych podatników wwozi się tutaj chińską tandetę.